Zij was zijn lief en op een dag brak zij
zijn hart. Hij dook weg in een theorie
van scherven en geluk. Zo hoefde hij
nog niet te wennen aan een wereld die
de trekken hebben zou van haar gezicht.

Hij zocht haar jaren later pas weer op.
Zij brak zijn hart opnieuw. Zijn theorie,
hoe stevig ook, was nog volstrekt niet
opgewassen tegen de ravage die de
tijd in haar gezicht had aangericht.

Paul Bezembinder