Ik vergelijk u met een winternacht
op een bevroren industrieterrein,
waar ondanks neonlicht en sterrenpracht
alleen nog maar faillissementen zijn.

Soms kondigt winternacht de lente aan
en tonen sterren wat de toekomst brengt,
soms weet een mensenhart weer op te staan,
hoezeer beschadigd ook, hoe ook gekrenkt.

Maar úw, uw winterkou hield eeuwig aan,
zij hield mijn ziel gevangen in de tijd,
de tijd die verder ging maar mij liet staan,
een nunc stans van verbittering en nijd.

U bent op zoek naar warmte, keer op keer,
ik ook, maar ik kan niet ontdooien meer.

Paul Bezembinder

Uit: Gedichten. Sonnet verscheen voor het eerst in De Optimist (2017). Het gedicht werd verfilmd in 2023, te zien op Youtube.